Minione

Anna Maria Jopek – głos 
Gonzalo Rubalcaba – fortepian 
Armando Gola – gitara basowa 
Ernesto Simpson – perkusja

Lata trzydzieste poprzedniego stulecia, były podobno najpiękniejszym czasem dla mojego miasta – Warszawy. Babcia zdążyła mi to opowiedzieć i wytańczyć. Po wojnie, wraz z przyjaciółmi próbowała wskrzesić tradycje potańcówek, ale po wojnie nic już nie było takie jak przedtem. Moje pokolenie urodziło się zupełnie niezdolne do tańca.
Kiedy nagrywałam „Minione” nieustannie myślałam o kobietach, z których linii po- chodzę. O tym, że śpiewam melodie skomponowane w najpiękniejszych latach ich życia. Latach beztroskiej młodości, koralowych ust, smukłych brwi i przepastnych miłości, na które było mnóstwo czasu.
Latach zachwycających w sztuce. Latach mojej ulubionej muzyki. Ewolucja harmonii, jak dla mnie, mogłaby zatrzymać się w tym właśnie miejscu historii. I tylko nie do pojęcia, że człowiek tamtej kultury i wrażliwości mógł ruszyć w obłęd wojny. Dla mojej Babci Ireny, Prababci Valeski, Cioci Janeczki, kiedy wybuchła wojna liczyło się tylko jedno, żeby ocalić dzieci. Nie tylko własne. To były niesamowicie dzielne kobiety. Umiały tańczyć i umiały żyć. Lubiłam myśleć o Nich przetrząsając archiwa nagraniowe w poszukiwaniu piosenek na spotkanie z Gonzalo Rubalcabą genialnym kubańskim pianistą. Kiedyś, kiedy nagry- waliśmy „Polannę” opowiadałam Gonzalo o polskich tangach międzywojennych a On mi o tym, że Kuba była wtedy portem całego świata, chłonęła melodie wszystkich w tranzy- cie i najpewniej zna większość piosenek, o których opowiadam. Ale wtedy, pięć lat temu, nie nagraliśmy żadnej z nich. Tamte nagrania były dedykowane innym tematom.
Musieliśmy spotkać się raz jeszcze. Nieprzypadkowo teraz. Może ta muzyka, w której przeszłość przenika się z przyszłością, polskie, żydowskie czy argentyńskie okazuje się być równie dobrze kubańskie, będzie nie tylko moim szczęściem spotkania Gonzalo, ale także głosem tęsknoty za światem jedności, pokoju, wzajemnego szacunku i zaufania. „All we need is love” śpiewał Paul McCartney. Teraz bardziej niż kiedykolwiek.

Anna Maria Jopek

CD:

1. Twe usta kłamią 5:58
2. Kogo nasza miłość obchodzi 4:14
3. Co nam zostało z tych lat 5:11
4. Nie wierzę Ci 5:02
5. Beseme mucho 4:23
6. Co nam zostało… WYBRZMIENIE 1:29
7. Pokoik na Hożej 6:42
8. To ostatnia niedziela 4:15
9. Miasteczko Bełz 4:36
10. Nie wierzę… DETAL 0:28
11. Rebeka 6:01

LP:

Side A
1. Twe usta kłamią
2. Kogo nasza miłość obchodzi
3. Co nam zostało z tamtych lat
4. Nie wierzę Ci

Side B
1. Pokoik na Hożej
2. To ostatnia niedziela
3. Miasteczko Bełz
4. Rebeka

Zobacz trailery zapowiadające płytę…

Aranżacje i produkcja muzyczna: Gonzalo Rubalcaba
Nagranie & mix: Carlos Alvares Mastering: Allan Tucker
Edycje: Mario Garcia Haya – EME Producciones
Asystent realizatora: Femio Hernandez by Criteria Studio
Ten blask: Gary Galimidi
Nagrano w The Hit Factory Criteria Miami, 22-24 sierpnia i 20-22 grudnia 2016
Próby: Big Wall Studio, Miami Florida
Asystent: Simon Peuela
Mastering: TuckerSound/Foothill Digital, New York

A&R: Jarosław Szlagowski, Anna Pyzińska/Universal Music
Project Manager: Ewa Piętka/Universal Music
Project Coordinator w Miami: Maria Gonzalez
Opieka prawna: Agata Bajno
Design: Kasia Mrożewska
Photo & Video: Robert Roy Nałęcz
Tłumaczenia: Katarzyna Kasperek, Agnieszka Zimnicka

Miasteczko Bełz (Live)
Besame Mucho (Live)
Twe usta kłamią (Live)